«سفالینه‌یی چند بر پیشخوان بلورین فردا» مجموعه‌یی از همه شعرهای چاپ‌شده واصف باختری و دربرگیرندهٔ پنج بخش است:
بخش نخست، با عنوان «گذاری از آن رهگذاران پارین» دربرگیرندهٔ شعرهاییست که در اوزان کلاسیک سروده شده‌اند؛
بخش دوم، با عنوان «و این‌سان به دنبال سالار یوشیج رفتم» دربرگیرندهٔ شعرهایی در اوزان نیمایی است؛
بخش سوم، دربرگیرندهٔ شعرهایی در اوزان آزاد است که با این عنوان به نشر می‌رسد:
«من از بیهقی و از آن ترک فرزانهٔ پارسی‌گوی
بیاموختم این شگردِ شگرفِ شبیخون‌زدن
بر سپاهِ سیه‌پوش شب را!»
بخش چهارم، با عنوان «بهل تا ببینیم این سکه را روی دیگر چسان است !» مشمول برگردان‌های واصف باختری از شعرِ شاعران جهان است.
کلیت سرودپـردازی واصف باختری را نمی‌توان تنها در شعرهای او دریافت. شعرهایی که استاد واصف باختری از زبان انگلیسی به زبان فارسی دری بر گردانده است، نیز و بدون شک در شمار بهترین آفریده‌های او به شمار می‌روند. این شعرها اگر از یک سو شعر و شاعرانِ معاصر جهان را به خوانندهٔ افغانستان معرفی می‌کنند، از سوی دیگر چنان شاعرانه و ماهرانه پرداخته شده‌اند که می‌توان گفت که آفرینش دوباره استند. مقدمهٔ داکتر پرخاش احمدی که در دفتر «آب‌های شعر جهان آلوده نیستند» در این بخش آمده تا رازها و رمزهای برگردانی واصف باختری به خوبی آشکار شود.
بخش پنجم، با عنوان «شکرخند در متن یک گریهٔ تلخ» دربرگیرندهٔ یگانه و نخستین آفریدهٔ طنزی واصف باختری است. هرچند در شعرهای واصف باختری گه‌گاهی کنایه‌های عمیق و تلخی وجود داشته اند، اما «بیان‌نامهٔ وارثان زمین!» به عنوان یک منظومهٔ طنزآمیز، توانمندی باختری را در طنزآفرینی به خوبی نشان می‌دهد. مقدمه‌یی که رهنورد زریاب بر «بیان‌نامهٔ وارثان زمین!» نگاشته است، نیز در آغاز این بخش به نشر می‌رسد تا ویژه‌گی‌ها و شگردهای طنزنویسی واصف باختری بیشتر و بهتر روشن شوند.
نظرات بسته شده است.